Nevzat Sayın tarafından düzenlenen, adını Behçet Necatigil'in şiirinden alan Evin Halleri Atölyeler Dizisinin bir parçası olarak Cem Sorguç, Çiğdem Yalırsu ve Deniz Gezgin tarafından yürütülen « İlhan Berk, Şeyler Kitabı: Ev » atölyesi, İlhan Berk’in ‘Şeyler Kitabı: Ev’ kitabını merkeze almaktadır, ve katılımcılardan metin, kısa film, çizim, maket, fotoğraf ve çeşitli başka araçlar ile bir ev, bir bark, bir barınak metaforu ya da gene söz konusu kitap minvalinde serbest temsillerin üretilmesi beklenmiştir.
Atölye sonucu çıkardığım; çocuğun gözünden ev, evi yuva yapan öğeleri kendi dünyasında bir araya getirerek evin içinde kendi ev/ren/ini yaratma gayretine dair, illüstrasyonlarım ve notlarım ile bir kolaj-anlatı-kitapçığı.
Büyükler için çocuk kitabı.
« çocukluk, gerçeklikten kuşkusuz daha büyüktür. »
— Gaston Bachelard, 'Mekânın Poetikası'
« Doğduğumuz ev,
bir ana bina olmaktan çok,
bir ana hülyadır.
O evin her kuytusu,
bir düşleme kovuğuydu. »
— Gaston Bachelard, 'Mekânın Poetikası'
çocukken girebildiğimiz
en küçük kuytular, delikler, dehlizler,
‘ev’cilik oyunumuzda bize
sığınak, barınak oluverirler.
« odadır ev.
bir ada.
(kendi halinde)
bir içe çağrı.
kapalılığa, yalnızlığa övgü. »
— İlhan Berk, 'Şeyler Kitabı: Ev'
çoğu zaman birilerinden,
bir şeylerden,
ya da birbirimizden,
saklanırız oralarda.
ama öyle bir saklanıştır ki bu,
aranıp da bulunmayı bekler sanki.
bu kimi sığınaklar
daha yumuşak, esnek olur.
bir çarşafla örtülür mesela.
bir rüzgâr,
yahut bir anne kavrayışı
çıplak bırakır altındaki kuytuyu.